De therapeut beoogt de starre communicatiepatronen van de betrokkenen te veranderen.
Openheid: de partners mogen leren de dingen die zij elkaar willen zeggen, duidelijk en concreet te uiten zonder dubbele bodems of vage woordsalades. Ze mogen ook leren elkaar aan het woord te laten. Vooral de dominante binnen een systeem mag leren zich anders op te stellen.
Dit houdt meestal in dat er iets moet wijzigen in de machtsverhoudingen in de relatie.
Partners dienen meer te letten op elkaars non-verbale signalen en leren erop te reageren. Door de aanwezigheid van therapeut(en) raken de betrokkenen vaak minder bang van elkaar.
Helaas ligt de zaak vaak iets minder eenvoudig dan geschetst: de interactiepatronen van de betrokkenen zijn vaak zulke automatismen geworden dat eenvoudige uitleg over de destructieve kanten van hun communicatie niet afdoend
